Кафизма 8

БібліотекаБогослужбові книжки, церковні піснеспівиПсалтир (церковнослов’янський московської редакції в українській транслітерації)

Вернутися до змісту Псалтиря

Псалом 55

В коне́ц, о лю́дех от святи́х удале́нних, Давиду, в столпописа́ніє,
внегда́ удержа́ша ї іноплеме́нници в Ге́ті

2 Поми́луй м’я, Бо́же, я́ко попра́ м’я человíк, ве́сь де́нь боря́ стужи́ ми.
3 Попра́ша м’я вразí мої́ весь день, я́ко мно́зі борю́щії м’я с висоти́.
4 В день не убою́ся, аз же упова́ю на Тя.
5 О Бо́зі похвалю́ словеса́ моя, на Бо́га упова́х, не убою́ся. Что́ сотвори́т мні плоть?
6 Весь день слове́с мої́х гнуша́хуся, на м’я вся помишле́нія їх на зло.
7 Вселя́тся і скри́ют, тії п’я́ту мою́ сохраня́т, я́коже потерпíша ду́шу мою́.
8 Ні о чесо́м же отри́неши я, гнíвом лю́ди низведе́ши.
9 Бо́же, живо́т мой возвісти́х Тебí; положи́л єси́ сле́зи моя́ пред Тобо́ю, я́ко і во обітова́нії Твоє́м.
10 Да возвратя́тся вразí мої вспя́ть, в о́ньже а́ще де́нь призову́ Тя. Се позна́х, я́ко Бог мой єси́ Ти.
11 О Бо́зі похвалю́ глаго́л, о Го́споді похвалю́ сло́во.
12 На Бо́га упова́х, не убою́ся, что́ сотвори́т мні человíк.
13 Во мні, Бо́же, моли́тви, я́же возда́м хвали́ Твоє́я.
14 Я́ко же ізба́вил єси́ ду́шу мою́ от сме́рти, о́чі мої от сле́з, і но́зі мої от поползнове́нія. Благоугожду́ пред Го́сподем во свíті живи́х.

Псалом 56

В коне́ц, да не растли́ши Дави́ду в столпописа́ніє,
внегда́ єму́ отбіга́ти от лица́ Сау́лова в пеще́ру

2 Поми́луй м’я, Бо́же, поми́луй м’я, я́ко на Тя упова́ душа́ моя́, і на сінь кри́лу Твоє́ю надíюся, до́ндеже пре́йдет беззако́ніє.
3 Воззову́ к Бо́гу Ви́шнему, Бо́гу, благодíявшему мні.
4 Посла́ с небесе́ і спасе́ м’я, даде́ в поноше́ніє попира́ющия м’я. Посла́ Бог ми́лость свою́ і íстину свою́.
5 І ізба́ви ду́шу мою́ от сре́ди ски́мнов, поспа́х смуще́н, сино́ве человíчестії, зу́би їх — ору́жія і стрíли, і язи́к їх — меч остр.
6 Вознеси́ся на небеса́, Бо́же, і по всей землí сла́ва Твоя́.
7 Сíть уготова́ша нога́м моїм, і сляко́ша ду́шу мою́, іскопа́ша пред лице́м моїм я́му, і впадо́ша в ню.
8 Гото́во се́рдце моє, Бо́же, гото́во се́рдце моє: воспою́ і пою́ во сла́ві моєй.
9 Воста́ни, сла́ва моя́, воста́ни, псалти́рю і гу́слі! Воста́ну ра́но.
10 Ісповíмся Тебí в лю́дех, Го́споди, воспою́ Тебí во язи́ціх.
11 Я́ко возвели́чися до небе́с ми́лость Твоя́ і да́же до о́блак íстина Твоя́.
12 Вознеси́ся на небеса́, Бо́же, і по всей землí сла́ва Твоя́.

Псалом 57

В коне́ц, да не растли́ши, Дави́ду в столпописа́ніє

2 А́ще воíстинну у́бо пра́вду глаго́лете, пра́вая суди́те, сино́ве человíчестії.
3 Ібо в се́рдці беззако́ніє дíлаєте на землí, непра́вду ру́ки ва́ша сплета́ют.
4 Очужди́шася грíшници от ложе́сн, заблуди́ша от чре́ва, глаго́лаша лжу.
5 Я́рость їх по подо́бію зміїну́, я́ко а́спида глу́ха і затика́ющаго у́ші свої.
6 І́же не усли́шит гла́са обава́ющих, обава́єм обава́єтся от прему́дра.
7 Бог сокруши́т зу́би їх во устíх їх, члено́вния льво́в сокруши́л єсть Госпо́дь.
8 Уничижа́тся, я́ко вода́ мимотеку́щая, напряже́т лук свой, до́ндеже ізнемо́гут.
9 Я́ко воск, раста́яв, оти́мутся, паде́ огнь на них, і не ви́діша со́лнца.
10 Пре́жде є́же разумі́ти те́рнія ва́шего ра́мна, я́ко жи́ви, я́ко во гнíві пожре́т я.
11 Возвесели́тся пра́ведник, єгда́ уви́дит отмще́ніє, ру́ці свої уми́єт в кро́ві
грíшника.
12 І рече́т человíк: а́ще у́бо єсть плод пра́веднику, у́бо єсть Бог, судя́ їм на землі́.

Сла́ва: Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Боже (тричі). Го́споди, поми́луй (тричі).
Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.

Псалом 58

В коне́ц, да не растли́ши, Дави́ду в столпописа́ніє,
внегда́ посла́ Сау́л, і стреже́ дом єго́, є́же умертви́ти єго

2 Ізми́ м’я от вра́г мої́х, Бо́же, і от востаю́щих на м’я ізба́ви м’я.
3 Ізба́ви м’я от дíлающих беззако́ніє, і от муж кро́вей спаси́ м’я.
4 Я́ко се улови́ша ду́шу мою́, нападо́ша на м’я крíпциї, нíже беззако́ніє моє, нíже гріх мой, Го́споди.
5 Без беззако́нія теко́х і іспра́вих. Воста́ни в срíтеніє моє́ і ви́ждь.
6 І Ти, Го́споди Бо́же сил, Бо́же Ізра́їлев, вонми́ посіти́ти вся язи́ки, да не уще́дриши вся дíлающия беззако́ніє.
7 Возвратя́тся на ве́чер, і вза́лчут, я́ко пес, і оби́дут гра́д.
8 Се тíї отвеща́ют усти́ свої́ми, і ме́ч во устна́х їх, я́ко кто сли́ша?
9 І Ти, Го́споди, посміє́шися їм, уничижи́ши вся язи́ки.
10 Держа́ву мою́ Тебі́ сохраню́, я́ко Ти, Бо́же, засту́пник мо́й єси́.
11 Бог мой, милость Єго́ предвари́т м’я. Бог мо́й, яви́т мні на вразі́х мої́х.
12 Не убі́й їх, да не когда́ забу́дут зако́н Твой: расточи́ я си́лою Твоє́ю і низведи́ я, защи́тниче мой, Го́споди.
13 Гріх уст їх — сло́во усте́н їх, і я́ти да бу́дут в горди́ні своє́й, і от кля́тви і лжи́ возвістя́тся в кончи́ні.
14 Во гні́ві кончи́ни, і не бу́дут, і уві́дят, я́ко Бог влади́чествуєт Іа́ковом і конци́ землі́.
15 Возвратя́тся на ве́чер, і вза́лчут, я́ко пес, і оби́дут град.
16 Тíї рази́дутся я́сти, а́ще ли же не наси́тятся, і поро́пщут.
17 Аз же воспою́ си́лу Твою́ і возра́дуюся зау́тра о ми́лості Твоє́й, я́ко бил єси́ засту́пник мой і прибі́жище моє́ в де́нь ско́рби моє́я.
18 Помо́щник мой єси́, Тебі́ пою́, я́ко Бог — Засту́пник мой єси́, Бо́же мой, ми́лость моя́.

Псалом 59

В коне́ць, о ізмени́тися хотя́щих, в столпописа́ніє Дави́ду, в науче́ніє.
2. Внегда́ сожже́ средорі́чіє сирі́йскоє, і Си́рію сова́льскую, і возврати́ся Іоа́в і порази́ єдо́ма в де́бри соле́й, двена́десят ти́сящ

3 Бо́же, отри́нул ни єси́ і низложи́л єси́ нас, разгні́вался єси́ і ущедри́л єси́ нас.
4 Стря́сл єси́ зе́млю і смути́л єси́ ю, ізціли́ сокруше́ніє єя́, я́ко подви́жеся.
5 Показа́л єси́ лю́дем Твої́м жесто́кая, напої́л єси́ на́с вино́м умиле́нія.
6 Дал єси́ боя́щимся Тебе́ зна́меніє, є́же убіжа́ти от лица́ лу́ка.
7 Я́ко да ізба́в’ятся возлю́бленнії Твої́, спаси́ десни́цею Твоє́ю і усли́ши м’я.
8 Бог возглаго́ла во святі́м Своє́м: «Возра́дуюся і разділю́ Сіки́му, і юдо́ль жили́щ размі́рю.
9 Мой єсть Галаа́д і Мой єсть Мана́ссій, Єфре́м — крі́пость глави́ Моє́я, Іу́да — ца́р Мой.
10 Моа́в — коно́б упова́нія Моє́го; на Ідуме́ю простру́ сапо́г Мой, Мні іноплеме́нници покори́шася».
11 Кто введе́т м’я во град огражде́нія іли́ кто наста́вит м’я до Ідуме́ї?
12 Не Ти ли, Бо́же, отри́нувий нас, і не ізи́деши, Бо́же, в си́лах на́ших?
13 Да́ждь нам по́мощ от ско́рби, і су́єтно спасе́ніє челові́ческо.
14 О Бо́зі сотвори́м си́лу, і Той уничижи́т стужа́ющия нам.

Псалом 60

В коне́ц, в пі́снех, Дави́ду

2 Усли́ши, Бо́же, моле́ніє моє́, вонми́ моли́тві моє́й.
3 От коне́ц землі́ к Тебі́ воззва́х, внегда́ уни се́рдце моє́, на ка́мень возне́сл м’я єси́, наста́вил м’я єси́.
4 Я́ко бил єси́ упова́ніє моє́, столп крі́пости от лица́ вра́жія.
5 Вселю́ся в селе́нії Твоє́м во ві́ки, покри́юся в кро́ві кри́л Твої́х.
6 Я́ко Ти, Боже, усли́шал єси́ моли́тви моя́, дал єси́ достоя́ніє боя́щимся і́мене Твоє́го.
7 Дні на дні царе́ві приложи́ши, лі́та єго до дне ро́да і ро́да.
8 Пребу́дет в вік пред Бо́гом, ми́лость і і́стину єго кто взи́щет?
9 Та́ко воспою́ і́мені Твоє́му во ві́ки, возда́ти ми моли́тви моя день от дне.

Псалом 61

В коне́ц, о Ідиту́мі, псало́м Дави́ду

2 Не Бо́гу ли повине́тся душа́ моя́? От Того́ бо спасе́ніє моє́.
3 І́бо Той — Бог мой і Спа́с мой, Засту́пник мой, не подви́жуся найпа́че.
4 Доко́лі належите́ на челові́ка, убива́єте всі ви, я́ко стіні́ преклоне́ні і опло́ту возринове́ну.
5 Оба́че ці́ну мою́ совіща́ша отри́нути, теко́ша в жа́жді, усти́ свої́ми благословля́ху і се́рдцем свої́м кленя́ху.
6 Оба́че Бо́гові повини́ся, ду́ше моя́, я́ко от Того́ терпі́ніє моє́.
7 І́бо Той — Бог мой і Спас мой, Засту́пник мой, не преселю́ся.
8 О Бо́зі спасе́ніє моє́ і сла́ва моя́, Бог по́мощи моє́я, і упова́ніє моє́ на Бо́га.
9 Упова́йте на Не́го весь сонм люде́й, ізлія́йте пред Ним сердца́ ва́ша, я́ко Бог — помо́щник наш.
10 Оба́че су́єтни сино́ве челові́честії, лжи́ві сино́ве челові́честії міри́ліх, є́же
непра́вдовати, тíї от суєти́ вку́пі.
11 Не упова́йте на непра́вду і на восхище́ніє не жела́йте. Бога́тство а́ще тече́т, не прилага́йте се́рдца.
12 Єди́ною глаго́ла Бог, дво́є се сли́шах, я́ко держа́ва Бо́жія.
13 І Твоя́, Го́споди, ми́лость, я́ко Ти воздаси́ кому́ждо по діло́м єго́.

Псалом 62

Псалом Дави́ду, внегда́ би́ти єму́ в пусти́ні Іуде́йстій

2 Бо́же, Бо́же мой, к Тебі́ утреню́ю, возжада́ Тебе́ душа́ моя́, коль мно́жицею Тебі́ — плоть моя́ в землі́ пу́сті, і непрохо́дні, і безво́дні.
3 Та́ко во святі́м яви́хся Тебі́, ви́діти си́лу Твою́ і сла́ву Твою́.
4 Я́ко лу́чши ми́лость Твоя́ па́че живо́т, устні́ мої́ похвали́ті Тя.
5 Та́ко благословлю́ Тя в животі́ моє́м, о і́мені Твоє́м воздíжу ру́ці мої́.
6 Я́ко от ту́ка і ма́сти да іспо́лнится душа́ моя́, і устна́ма ра́дости восхва́лят Тя́ уста́ моя́.
7 А́ще помина́х Тя на посте́лі моє́й, на у́тренних поуча́хся в Тя.
8 Я́ко бил єси́ Помо́щник мой, і в кро́ві кри́лу Твоє́ю возра́дуюся.
9 Прильпе́ душа́ моя́ по Тебі́: мене́ же прия́т десни́ца Твоя́.
10 Ті́ї же всу́є іска́ша ду́шу мою́, вни́дут в преіспо́дняя землі́.
11 Предадя́тся в ру́ки ору́жія, ча́сті ли́совом бу́дут.
12 Цар же возвесели́тся о Бо́зі, похва́лится всяк клени́йся Їм, я́ко загради́шася уста́ глаго́лющих непра́ведная.

Псалом 63

В коне́ц, псалом Давиду

2 Усли́ши, Бо́же, глас мой, внегда́ моли́ти ми ся к Тебі́, от стра́ха вра́жія ізми́ ду́шу мою́.
3 Покри́й м’я от со́нма лука́внующих, от мно́жества ді́лающих непра́вду.
4 І́же ізостри́ша, я́ко меч, язи́ки своя́, напряго́ша лук свой, вещ го́рку,
5 состріля́ти в та́йних непоро́чна, внеза́пу состріля́ют єго́, і не убоя́тся.
6 Утверди́ша себі́ сло́во лука́воє, повіда́ша скри́ти сіть, рі́ша: кто узри́т їх?
7 Іспита́ша беззако́ніє, ізчезо́ша іспита́ющії іспита́нія, приступит челові́к, і се́рдце глубо́ко.
8 І вознесе́тся Бог. Стрі́ли младе́нец би́ша я́зви їх,
9 і ізнемого́ша на ня язи́ци їх. Смути́шася всі ви́дящії їх.
10 І убоя́ся всяк челові́к, і возвісти́ша діла́ Бо́жія, і творе́нія Єго́ разумі́ша.
11 Возвесели́тся пра́ведник о Го́споді, і упова́єт на Не́го, і похва́лятся всі пра́вії сердце́м.

По 8-й кафи́смі Трисвято́є… «Пресвята́я Тро́йце»… «О́тче наш»
(див. Вступні молитви)

Та́же тропарі́, глас 5

Во глубини́ м’я гріха́ попо́лзшася, треволне́ніє обурева́єт отча́янія, но предвари́, Хри́сте, я́ко Всеси́лен Упра́вителю всіх, і ко приста́нищу ти́хому устреми́ безстра́стія, за благоутро́біє, Спасе, і спаси́ м’я.

Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху.

Ду́ше, я́же зді — привре́менна, та́мо же ві́чна. Зрю́ суди́лище, і на престо́лі Судію́, і трепе́щу ізрече́нія. Про́чеє, ду́ше, обрати́ся, суд непроща́єм.

І ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.

Наде́жде ненаді́ємих, По́моще безпомо́щних, Заступле́ніє на Тя упова́ющих, свята́я Влади́чице Богоро́дице, по́мощ Твою́ низпосли́ на́м.

Го́споди, поми́луй (40 разів) і молитва

Го́споди Ще́дрий, і Ми́лостивий, Долготерпели́ве і Многоми́лостиве, внуши́ моли́тву, і вонми́ гла́су моле́нія моє́го, сотвори́ со мно́ю зна́меніє во бла́го, наста́ви м’я на путь Твой, є́же ходи́ти во і́стині Твоє́й. Возвесели́ се́рдце моє́, во є́же боя́тися і́мене Твоє́го свята́го, зане́же ве́лій єси́ і творя́й чудеса́. Ти єси́ Бог єди́н, і ність подо́бен Тебí в бо́зіх, Го́споди, си́льний в ми́лості і благи́й в крі́пості, во є́же помога́ти, і утіша́ти, і спаса́ти вся упова́ющия на ім’я́ Твоє́, Отца́, і Си́на, і Свята́го Ду́ха, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.

« Кафизма 7 | Зміст | Кафизма 9 »

Опубліковано: 16.10.2013; востаннє змінено: 19.02.2016.

Залишити відгук »

«Наша Парафія»