Кафизма 12
Псалом 85
Моли́тва Дави́ду
1 Приклони́, Го́споди, у́хо Твоє́ і усли́ши м’я, я́ко нищ і убо́г єсм аз.
2 Сохрани́ ду́шу мою́, я́ко преподо́бен єсм, спаси́ раба́ Твоє́го, Бо́же мой, упова́ющаго на Тя.
3 Поми́луй м’я, Го́споди, я́ко к Тебі́ воззову́ весь день.
4 Возвесели́ ду́шу раба́ Твоє́го, я́ко к Тебі́ взях ду́шу мою́.
5 Я́ко Ти, Го́споди, благ, і кро́ток, і многоми́лостив всім призива́ющим Тя.
6 Внуши́, Го́споди, моли́тву мою́, вонми́ гла́су моле́нія моє́го.
7 В день ско́рби моє́я воззва́х к Тебі́, я́ко усли́шал м’я єси́.
8 Ність подо́бен Тебі́ в бо́зіх, Го́споди, і ність по діло́м Твої́м.
9 Всі язи́ци, єли́ки сотвори́л єси́, при́йдут і покло́нятся пред Тобо́ю, Го́споди, і просла́вят ім’я́ Твоє́.
10 Я́ко ве́лій єси́ Ти і творя́й чудеса́, Ти єси́ Бог єди́н.
11 Наста́ви м’я, Го́споди, на путь Твой, і пойду́ во і́стині Твоє́й, да возвесели́тся се́рдце моє́ боя́тися і́мене Твоє́го.
12 Іспові́мся Тебі́, Го́споди Бо́же мой, всім се́рдцем мої́м і просла́влю ім’я́ Твоє́ в вік.
13 Я́ко ми́лость Твоя́ ве́лія на мні, і ізба́вил єси́ ду́шу мою́ от а́да преіспо́днійшаго.
14 Бо́же, законопресту́пници воста́ша на м’я, і сонм держа́вних взиска́ша ду́шу мою́, і не предложи́ша Тебе́ пред собо́ю.
15 І Ти, Го́споди Бо́же мой, ще́дрий і ми́лостивий, долготерпіели́вий, і многоми́лостивий, і і́стинний.
16 Призри́ на м’я і поми́луй м’я, даждь держа́ву Твою́ о́троку Твоє́му і спаси́ си́на раби́ Твоє́я.
17 Сотвори́ со мно́ю зна́меніє во бла́го, і да ви́дят ненави́дящії м’я, і постидя́тся, я́ко Ти, Го́споди, помо́гл ми і уті́шил м’я єси́.
Псалом 86
Сино́м Коре́овим, псало́м пі́сні
2 Основа́нія єго́ на гора́х святи́х, лю́бит Госпо́дь вра́та Сіо́на па́че всіх селе́ній Іа́ковлих.
3 Пресла́вная глаго́лашася о Тебі́, гра́де Бо́жий.
4 Пом’яну́ Раа́в і Вавило́на ві́дущим м’я, і се іноплеме́нници, і Тир, і лю́діє Єфіо́пстії — сі́ї би́ша та́мо.
5 Ма́ти Сіо́н — рече́т челові́к, і челові́к роди́ся в нем, і той основа́ ї Ви́шній.
6 Госпо́дь пові́сть в писа́нії люде́й і князе́й сих, би́вших в нем.
7 Я́ко веселя́щихся всіх жили́ще в Тебі́.
Псалом 87
Пі́снь псалма́ сино́м Коре́овим, в коне́ц, о маєлефі, є́же отвіща́ти. Ра́зума Ема́ну Ізраїлтяни́ну
2 Го́споди, Бо́же спасе́нія моє́го, во дні воззва́х, і в нощí пред Тобо́ю.
3 Да вни́дет пред Тя моли́тва моя́, приклони́ у́хо Твоє́ к моле́нію моє́му.
4 Я́ко іспо́лнися зол душа́ моя́, і живо́т мой а́ду прибли́жися.
5 Привміне́н бих с низходя́щими в ров, бих я́ко челові́к без по́мощи.
6 В ме́ртвих свобо́д, я́ко язве́ннії, спя́щії во гро́бі, ї́хже не пом’яну́л єси́ ктому́, і ті́ї от руки́ Твоє́я отринове́ни би́ша.
7 Положи́ша м’я в ро́ві преіспо́днім, в те́мних і сі́ні сме́ртній.
8 На мні утверди́ся я́рость Твоя́, і вся́ во́лни Твоя́ наве́л єси́ на м’я.
9 Уда́лил єси́ зна́ємих мої́х от мене́, положи́ша м’я ме́рзость Себі́, пре́дан бих і не ісхожда́х.
10 О́чі мої́ ізнемого́сті от нищети́, воззва́х к Тебі́, Го́споди, весь день, возді́х к Тебі́ ру́ці мої́.
11 Єда́ ме́ртвими твори́ши чудеса́? Іли́ вра́чеве воскреся́т, і ісповідя́тся Тебі́?
12 Єда́ пові́сть кто во гро́бі ми́лость Твою́, і і́стину Твою́ — в поги́белі?
13 Єда́ позна́на бу́дут во тмі чудеса́ Твоя́, і пра́вда Твоя́ — в землі́ забве́нній?
14 І аз к Тебі́, Го́споди, воззва́х, і у́тро моли́тва моя́ предвари́т Тя.
15 Вску́ю, Го́споди, отрі́єши ду́шу мою́, отвраща́єши лице́ Твоє́ от мене́?
16 Нищ єсм аз, і в труді́х от ю́ности моє́я, возне́с же ся, смири́хся і ізнемого́х.
17 На мні прейдо́ша гні́ви Твої́, устраше́нія Твоя́ возмути́ша м’я.
18 Обидо́ша м’я, я́ко вода́, весь день одержа́ша м’я вку́пі.
19 Уда́лил єси́ от мене́ дру́га і і́скренняго і зна́ємих мої́х — от страсте́й.
Сла́ва: Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Боже (тричі). Го́споди, поми́луй (тричі).
Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Псалом 88
Ра́зума Єфа́ма ізраїлтяни́на
2 Ми́лості Твоя́, Го́споди, во вік воспою́, в род і род возвіщу́ і́стину Твою́ усти́ мої́ми.
3 Зане́ рекл єси́: «В вік ми́лость сози́ждется». На небесі́х угото́вится і́стина Твоя́.
4 «Завіща́х заві́т ізбра́нним Мої́м, кля́хся Дави́ду, рабу́ Моє́му:
5 до ві́ка уготова́ю сі́м’я твоє́ і сози́жду в род і род престол твой».
6 Ісповідя́т небеса́ чудеса́ Твоя́, Го́споди, і́бо і́стину Твою́ в це́ркві святи́х.
7 Я́ко кто во о́блаціх уравни́тся Господеві, уподо́бится Господеві в сині́х Бо́жіїх?
8 Бог, прославля́єм в сові́ті святи́х, ве́лій і стра́шен єсть над всі́ми о́крестними Єго́.
9 Го́споди Бо́же сил, кто подо́бен Тебі́? Си́лен єси́, Го́споди, і і́стина Твоя́ о́крест Тебе́.
10 Ти влади́чествуєши держа́вою морско́ю, возмуще́ніє же волн єго́ Ти укроча́єши.
11 Ти смири́л єси́, я́ко я́звена, го́рдаго, ми́шцею си́ли Твоє́я расточи́л єси́ враги́ Твоя́.
12 Твоя́ суть небеса́ і Твоя́ єсть земля́, вселе́нную і ісполне́ніє єя́ Ти основа́л єси́.
13 Сі́вер і мо́ре Ти созда́л єси́, Фаво́р і Єрмо́н о і́мені Твоє́м возра́дуєтася.
14 Твоя́ ми́шца с си́лою, да укріпи́тся рука́ Твоя́ і вознесе́тся десни́ца Твоя́.
15 Пра́вда і судьба́ — уготова́ніє престо́ла Твоє́го, ми́лость і і́стина преди́деті пред лице́м Твої́м.
16 Блаже́нні лю́діє, ві́дущії воскликнове́ніє: «Го́споди!». Во сві́ті лица́ Твоє́го по́йдут.
17 І о і́мені Твоє́м возра́дуются весь день, і пра́вдою Твоє́ю вознесу́тся.
18 Я́ко похвала́ си́ли їх — Ти єси́, і во благоволе́нії Твоє́м вознесе́тся рог наш.
19 Я́ко Госпо́днє єсть заступле́ніє, і Свята́го Ізра́їлева, Царя́ на́шего.
20 Тогда́ глаго́лал єси́ в виді́нії сино́вом Твої́м і ре́кл єси́: «Положи́х по́мощ на си́льнаго, вознесо́х ізбра́ннаго от люде́й Мої́х.
21 Обріто́х Дави́да, раба́ Моє́го, єле́єм святи́м Мої́м пома́зах єго́.
22 І́бо рука́ Моя́ засту́пит єго́, і ми́шца Моя́ укріпи́т єго́.
23 Нічто́же успі́єт вра́г на не́го, і син беззако́нія не прило́жит озлоби́ти єго́.
24 І ссіку́ от лица́ єго́ враги́ єго́, і ненави́дящия єго́ побіжду́.
25 І і́стина Моя́, і ми́лость Моя́ с ним, і о і́мені Моє́м вознесе́тся рог єго́.
26 І положу́ на мо́рі ру́ку єго́, і на ріка́х десни́цу єго́.
27 Той призове́т М’я: «Оте́ц мой єси́ Ти, Бог мой і засту́пник спасе́нія моє́го».
28 І Аз пе́рвенца положу́ єго́, висо́ка па́че царе́й земни́х.
29 В вік сохраню́ єму́ ми́лость Мою́, і заві́т Мой ві́рен єму́.
30 І положу́ в вік ві́ка сі́м’я єго́, і престо́л єго́, я́ко днíє не́ба.
31 А́ще оста́вят сино́ве єго́ зако́н Мой і в судьба́х Мої́х не по́йдут,
32 а́ще оправда́нія Моя́ оскверня́т і за́повідей Мої́х не сохраня́т,
33 посіщу́ жезло́м беззако́нія їх, і ра́нами — непра́вди їх.
34 Ми́лость же Мою́ не разорю́ от них, ні преврежду́ во і́стині Моє́й.
35 Нíже оскверню́ заві́та Моє́го, і ісходя́щих от уст Мої́х не отве́ргуся.
36 Єди́ною кля́хся о святім Моє́м, а́ще Дави́ду солжу́?
37 Сі́м’я єго́ во вік пребу́дет, і престо́л єго́, я́ко со́лнце пре́до Мно́ю.
38 І, я́ко луна́, соверше́на в вік, і свиді́тель на небесí ві́рен».
39 Ти же отри́нул єси́ і уничижи́л, негодова́л єси́ пома́заннаго Твоє́го.
40 Разори́л єси́ заві́т раба́ Твоє́го, оскверни́л єси́ на землі́ святи́ню єго́.
41 Разори́л єси́ вся опло́ти єго, положи́л єси́ тве́рдая єго́ страх.
42 Расхища́ху єго́ всі мимоходя́щії путе́м, бисть поноше́ніє сосі́дом свої́м.
43 Возви́сил єси́ десни́цу стужа́ющих єму́, возвесели́л єси́ враги́ єго́,
44 отврати́л єси́ по́мощ меча́ єго́ і не заступи́л єси́ єго́ во бра́ні.
45 Разори́л єси́ от очище́нія єго́, престо́л єго́ на зе́млю пове́ргл єси́.
46 Умали́л єси́ дні вре́мене єго́, облія́л єси́ єго́ сту́дом.
47 Доко́лі, Го́споди, отвраща́єшися в коне́ц, разжже́тся, я́ко огнь, гнів Твой?
48 Пом’яни, кий мой соста́в. Єда́ бо всу́є созда́л єси́ вся́ сини́ челові́ческія?
49 Кто є́сть челові́к, і́же поживе́т і не узри́т сме́рти, ізба́вит ду́шу свою́ із руки́ а́дови?
50 Гді суть ми́лості Твоя́ дре́внія, Го́споди, і́миже кля́лся єси́ Дави́ду во і́стині Твоє́й?
51 Пом’яни́, Го́споди, поноше́ніє раб Твої́х, є́же удержа́х в ні́дрі моє́м мно́гих язи́к,
52 íмже поноси́ша вразі́ Твої́, Го́споди, íмже поноси́ша ізміне́нію христа́ Твоє́го.
53 Благослове́н Госпо́дь во вік, бу́ди, бу́ди!
Сла́ва: Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Боже (тричі). Го́споди, поми́луй (тричі).
Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Псалом 89
Моли́тва Мойсе́я челові́ка Бо́жія
2 Го́споди, прибі́жище бил єси́ нам в род і род.
3 Пре́жде да́же гора́м не би́ти і созда́тися землі́ і вселе́нній — і от ві́ка, і до ві́ка Ти єси́.
4 Не отврати́ челові́ка во смире́ніє, і рекл єси́: «Обратíтеся, сино́ве челові́честії».
5 Я́́ко ти́́сяща літ пре́д очи́́ма Твої́́́́ма, Го́́споди, я́ко день вчера́шній, і́же мимоíде, і стра́жа нощна́я.
6 Уничиже́нія їх лі́та бу́дут; у́тро, я́ко трава́, мимоíдет, у́тро процвіте́т і пре́йдет, на ве́чер отпаде́т, ожесті́єт і ізсхне́т.
7 Я́ко ізчезо́хом гні́вом Твої́м, і я́ростію Твоє́ю смути́хомся.
8 Положи́л єси́ беззако́нія на́ша пре́д Тобо́ю, вік наш в просвіще́ніє ли́ца Твоє́го.
9 Я́ко всí дні́є на́ші оскуді́ша, і гні́вом Твої́м ізчезо́хом.
10 Лі́та на́ша, я́ко паучи́на, поуча́хуся, дні літ на́ших в ни́хже седмьдеся́т літ, а́ще же в си́лах — осмьдеся́т літ, і мно́жає їх — труд і бо́лізнь, я́ко при́йде кро́тость на ни, і нака́жемся.
11 Кто вість держа́ву гні́ва Твоє́го, і от стра́ха Твоє́го я́рость Твою́ ісчести́?
12 Десни́цу Твою́ та́ко скажи́ ми, і окова́нния се́рдцем в му́дрості.
13 Обрати́ся, Го́споди, доко́лі, і умоле́н бу́ди на раби́ Твоя́.
14 Іспо́лнихомся зау́тра ми́лости Твоє́я, Го́споди, і возра́довахомся, і возвесели́хомся
15 во вся дні на́ша возвесели́хомся, за дні, в ня́же смири́л ни єси́, лі́та, в ня́же ви́діхом зла́я.
16 І призри́ на раби́ Твоя́, і на діла́ Твоя́, і наста́ви сини́ їх.
17 І бу́ди сві́тлость Го́спода Бо́га на́шего на нас, і діла́ рук на́ших іспра́ви на нас, і ді́ло рук на́ших іспра́ви.
Псалом 90
Хвала́ пі́сні Дави́дови, не надпи́сан у євре́й
1 Живи́й в по́мощі Ви́шняго, в кро́ві Бо́га небе́снаго водвори́тся.
2 Рече́т Господеві: «Засту́пник мой єси́ і прибі́жище моє́, Бог мой, і упова́ю на Не́го».
3 Я́ко Той ізба́вит тя от сі́ти ло́вчі, і от словесе́ м’яте́жна.
4 Пле́щма Свої́ма осіни́т тя, і под кри́лі Єго́ наді́єшися, ору́жієм оби́дет тя і́стина Єго́.
5 Не убої́шися от стра́ха нощна́го, от стріли́, летя́щія во дні,
6 от ве́щі, во тмі преходя́щія, от сря́ща і бі́са полу́деннаго.
7 Паде́т от стра́ни твоє́я ти́сяща, і тма одесну́ю тебе́, к тебі́ же не прибли́жится.
8 Оба́че очи́ма твої́ма смо́триши і воздая́ніє грі́шников узри́ши.
9 Я́ко Ти, Го́споди, упова́ніє моє́! Ви́шняго положи́л єси́ прибі́жище твоє́.
10 Не при́йдет к тебі́ зло, і ра́на не прибли́жится тілесí твоє́му.
11 Я́ко а́нгелом Свої́м запові́сть о тебі́ сохрани́ти тя во всіх путе́х твої́х.
12 На рука́х во́змут тя, да не когда́ преткне́ши о ка́мень но́гу Твою́.
13 На а́спида і васили́ска насту́пиши, і попере́ши льва і змі́я.
14 Я́ко на М’я упова́, і ізба́влю ї, покри́ю ї, я́ко позна́ ім’я́ Моє́.
15 Воззове́т ко Мні, і усли́шу єго́, с ним єсм в ско́рбі, ізму́ єго́ і просла́влю єго́
16 долгото́ю дній іспо́лню єго́ і явлю́ єму́ спасе́ніє Моє́.
Сла́ва: Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Боже (тричі). Го́споди, поми́луй (тричі).
Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
(див. Вступні молитви)
Блудни́ці сле́зи і Петро́ві приє́мий, Го́споди, і митаря́ оправда́вий, із глубини́ воздохну́вша, і мене́, во умиле́нії припада́юща, уще́дри, Спа́се, і поми́луй м’я.
Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху.
Прийми́, я́ко митаря́, Го́споди, я́ко блудни́цу, очи́сти м’я, Влади́ко, я́ко ханане́ю, поми́луй по вели́цій Твоє́й ми́лості.
І ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Ма́ти сві́та, благослове́нная Богоро́дице, моли́ся Христу́ Бо́гу совозсія́ти у́тро і ве́лію ми́лость душа́м на́шим.
Го́споди Бо́же мо́й, Єди́н Благи́й і Человіколюби́вий, Єди́н Ми́лостивий і Кро́ткий, Єди́н І́стинний і Пра́ведний, Єди́н Ще́дрий і Ми́лостивий Бо́же на́ш, да при́йдет си́ла Твоя́ на м’я грі́шнаго і непотре́бнаго раба́ Твоє́го і да укріпи́т мой храм Єва́нгелієм боже́ственнаго уче́нія Твоє́го. Влади́ко і Человіколю́бче, Любобла́же, Любоблагоутро́бне, просвіти́ моя́ утро́би і вся у́ди Твоє́ю во́лею, очи́сти м’я от вся́кія злоби́ і гріха́, соблюди́ м’я нескве́рна і непоро́чна от вся́каго наї́тія і ді́йства діа́воля, і дару́й ми по Твоє́й бла́гості Твоя́ разумі́ти, Твоя́ му́дрствовати і в Твої́х хоті́ніїх жи́ти, Твоє́го стра́ха страши́тися, є́же твори́ти Тебі́ благоуго́дная до послі́дняго моє́го іздиха́нія, я́ко да по неісповіди́мой Твоє́й ми́лості, соблюде́ши моє́ ті́ло і ду́шу, ум же і по́мисел, неіскуше́н вся́кія сопротиволежа́щія сі́ті хра́м. Го́споди мой, Го́споди, покри́й м’я Твої́м благоутро́бієм і не оста́ви м’я грі́шнаго, і нечи́стаго, і недосто́йнаго раба́ Твоє́го, я́ко Ти єси́ Защити́тель мой, Го́споди, і о Тебі́ пі́ніє моє́ ви́ну, і Тебі́ сла́ву возсила́єм, Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, ни́ні, і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амі́нь.
