Кафи́сма трина́десятая
2 Бла́го єст ісповіда́тися Господе́ві, і пíти íмені Твоє́му, Ви́шній.
3 Возвіща́ти зау́тра ми́лость Твою́, і íстину Твою́ на вся́кую нощ,
4 в десятостру́нной псалти́рі с пíнію во гу́слех.
5 Я́ко возвесели́л м’я єси́, Го́споди, во тва́рі Твоє́й, і в дíлех ру́ку Твоє́ю возра́дуюся.
6 Я́ко возвели́чишася дíла Твоя́, Го́споди, зíло углуби́шася помишле́нія Твоя́.
7 Муж безу́мен не позна́єт і неразуми́в не разумíєт сих.
8 Єгда́ прозябо́ша грíшници, я́ко трава́, і пронико́ша всі діла́ющії беззако́ніє, я́ко да потреб’я́тся во вік вíка,
9 Ти же Ви́шній во вік, Го́споди!
10 Я́ко се вра́зі Твої́, Го́споди, я́ко се вра́зі Твої́ поги́бнут, і рази́йдутся всі діла́ющії беззако́ніє.
11 І вознесе́тся, я́ко іноро́га, рог мой, і ста́рость моя́ в єле́ї масти́ті.
12 І возрí о́ко моє́ на враги́ моя́, і воста́ющия на́ м’я лукавну́ющия усли́шит у́хо моє́.
13 Пра́ведник, я́ко фи́никс, процвите́т, я́ко кедр, íже в Лива́ні, умно́жится.
14 Насажде́ні в дому́ Госпо́дні во дво́ріх Бо́га на́шего процвіту́т.
15 Єще́ умно́жатся во ста́рості масти́ті і благоприємлю́ще бу́дут.
16 Да возвістя́т, я́ко прав Госпо́дь Бог наш, і ність непра́вди в Нем.
внегда́ насели́ся земля́.
Хва́ла пíсні Дави́дові
1 Госпо́дь воцари́ся, в лíпоту ся облече́, облече́ся Госпо́дь в си́лу, і препояса́ся, íбо утверди́ вселе́нную, я́же не подви́жится.
2 Гото́в престо́л Твой отто́лі, от вíка Ти єси́.
3 Воздвиго́ша рíки, Го́споди, воздвиго́ша рíки гла́си своя́.
4 Воздви́гнут рíки стру́ги своя́, от гла́сов вод мно́гих, ди́вні висоти́ мо́рскія, ди́вен во висо́ких Госпо́дь!
5 Свідíнія Твоя́ увіри́шася зíло. До́му Твоє́му подоба́єт святи́ня, Го́споди, в долготу́ дній!
Не надпи́сан от євре́й
1 Бог отмще́ній Госпо́дь, Бог отмще́ній не обину́лся єст.
2 Вознеси́ся, Судя́й землí, возда́жд воздая́ніє го́рдим!
3 Доко́лі грíшници, Го́споди, доко́лі грíшници восхва́лятся?
4 Провіща́ют і возглаголю́т непра́вду, возглаголю́т всі діла́ющії беззако́ніє.
5 Лю́ди Твоя́, Го́споди, смири́ша і достоя́ніє Твоє́ озлоби́ша.
6 Вдови́цу і си́ра умори́ша і прише́лца уби́ша.
7 І рíша: «Не у́зрит Госпо́дь, нíже разумíєт Бог Іа́ковль».
8 Разумíйте же, безу́мнії в лю́дех і бу́ї, нíкогда умудрíтеся?
9 Насажде́й у́хо, не сли́шит ли? І Созда́вий о́ко, не сматря́єт ли?
10 Наказу́яй язи́ки, не обличи́т ли, уча́й члове́ка ра́зуму?
11 Госпо́дь совíст помишле́нія члове́ческая, я́ко сут су́єтна.
12 Блаже́н члове́к, єго́же а́ще нака́жеши, Го́споди, і от за́кона Твоє́го научи́ши ї,
13 є́же укроти́ти єго́ от дній лю́тих, до́ндеже ізри́єтся грíшному я́ма,
14 я́ко не отри́нет Госпо́дь людíй Свої́х і достоя́нія Своє́го не оста́вит,
15 до́ндеже пра́вда обрати́тся на суд, і близ єя́ всі пра́вії се́рдцем.
16 Кто воста́нет ми на лукавну́ющия? Іли́ кто сопредста́нет ми на діла́ющия беззако́ніє?
17 А́ще не Госпо́дь помо́гл би ми, вма́лі всели́лася би во ад душа́ моя́.
18 А́ще глагола́х: «Подвиже́ся нога́ моя́», — ми́лость Твоя́, Го́споди, помага́ше ми.
19 По мно́жеству бо́лізній мої́х в се́рдці моє́м утіше́нія Твоя́ возвесели́ша ду́шу мою́.
20 Да не пребу́дет Тебí престо́л беззако́нія, созида́яй труд на повелíніє.
21 Уло́в’ят на ду́шу пра́ведничю, і кров непови́нную осу́дят.
22 І бисть мні Госпо́дь прибіжи́ще, і Бог мой в по́мощ упова́нія моє́го.
23 І возда́ст їм Госпо́дь беззако́ніє їх, і по лука́вствію їх погу́бит їх Госпо́дь Бог.
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).
Го́споди, поми́луй (три́жди).
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
1 Прийдíте, возра́дуємся Господе́ві, воскликнíм Бо́гу, Спаси́телю на́шему.
2 Предварíм лице́ Єго́ во ісповіда́нії, і во пса́лміх воскликнíм Єму́,
3 я́ко Бог — ве́лій Госпо́дь і Цар ве́лій по всей землí.
4 Я́ко в ру́ці Єго́ всі ко́нци земля́, і висоти́ гор Того́ сут,
5 я́ко Того́ єст мо́ре, і Той сотвори́ є, і су́шу ру́ці Єго́ созда́сті.
6 Прийдíте, поклонíмся, і припадíм Єму́, і воспла́чимся пред Го́сподем, сотво́ршим нас.
7 Я́ко Той єст Бог наш, і ми — лю́діє па́стви Єго́ і о́вця руки́ Єго́. Днесь а́ще глас Єго́ усли́шіте:
8 «Не ожесточíте се́рдец ва́ших, я́ко во прогніва́нії по дні іскуше́нія в пусти́ні,
9 во́ньже іскуси́ша М’я отци́ ва́ші, іскуси́ша М’я, і ви́діша дíла Моя́.
10 Четирдеся́т літ негодова́х ро́да того́, і ріх: при́сно блу́дят се́рдцем, тíї же не позна́ша путíй Мої́х.
11 Я́ко кля́хся во гнíві Моє́м, а́ще вни́дут в поко́й Мой!»
внегда́ храм созида́шеся по пліне́нії.
Не надпи́сан от євре́й.
1 Воспо́йте Господе́ві піснь но́ву, воспо́йте Господе́ві вся земля́!
2 Воспо́йте Господе́ві, благословíте ім’я́ Єго́, благовістíте день от дне спасе́ніє Бо́жіє!
3 Возвістíте во язи́ціх сла́ву Єго́, во всіх лю́дех — чудеса́ Єго́,
4 я́ко ве́лій Госпо́дь і хва́лен зíло, стра́шен єст над всíми боги́.
5 Я́ко всі бо́зі язи́к — бíсове, Госпо́дь же небеса́ сотвори́.
6 Ісповіда́ніє і красота́ пред Ним, святи́ня і велелíпіє во святи́лі Єго́.
7 Принесíте Господе́ві, оте́чествія язи́к, принесíте Господе́ві сла́ву і честь!
8 Принесíте Господе́ві сла́ву íмени Єго́, приймíте же́ртви і входíте во дво́ри Єго́.
9 Поклонíтеся Господе́ві во дворí свято́м Єго́, да подвижи́тся от лица́ Єго́ вся земля́!
10 Рцíте во язи́ціх, я́ко Госпо́дь воцари́ся, íбо іспра́ви вселе́нную, я́же не подви́жится, су́дит лю́дем во правотí.
11 Да возвеселя́тся небеса́ і ра́дуєтся земля́, да подвижи́тся мо́ре і ісполне́ніє єго́.
12 Да возра́дуются по́ля і вся, я́же на них, тогда́ возра́дуются вся дре́ва дубра́вная
13 от лица́ Госпо́дня, я́ко гряде́т, я́ко іде́т суди́ти землí. Суди́ти вселе́нной во пра́вді, і лю́дем — во íстині Своє́й.
Не надпи́сан от євре́й
1 Госпо́дь воцари́ся, да ра́дуєтся земля́, да веселя́тся о́строви мно́зі!
2 О́блак і примра́к о́крест Єго́, пра́вда і судба́ — ісправле́ніє престо́ла Єго́.
3 Огнь пред Ним преди́дет і попа́лит о́крест враги́ Єго́.
4 Освіти́ша мо́лнія Єго́ вселе́нную, видí і подвиже́ся земля́.
5 Го́ри, я́ко воск, растая́ша от лица́ Госпо́дня, от лица́ Го́спода всея́ земля́.
6 Возвісти́ша небеса́ пра́вду Єго́, і ви́діша всі лю́діє сла́ву Єго́.
7 Да постидя́тся всі кланя́ющіїся істука́нним, хваля́щіїся о íдоліх свої́х. Поклонíтеся Єму́, всі А́нгели Єго́!
8 Сли́ша і возвесели́ся Сіо́н, і возрадова́шася дще́ря Іуде́йскія, суде́б ра́ди Твої́х, Го́споди,
9 я́ко Ти — Госпо́дь Ви́шній над все́ю земле́ю, зíло превозне́слся єси́ над всíми бога́ми.
10 Любя́щії Го́спода, ненави́діте зла: храни́т Госпо́дь душа́ преподо́бних Свої́х, із руки́ грíшнича ізба́вит їх.
11 Світ восія́ пра́веднику, і пра́вим се́рдцем — весе́ліє.
12 Возвеселíтеся, пра́веднії, о Го́споді і ісповіда́йте па́м’ять святи́ня Єго́!
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).
Го́споди, поми́луй (три́жди).
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
1 Воспо́йте Господе́ві піснь но́ву, я́ко ди́вна сотвори́ Госпо́дь! Спасе́ Єго́ десни́ца Єго́, і ми́шца свята́я Єго́.
2 Яви́ Госпо́дь спасе́ніє Своє́, пред язи́ки откри́ пра́вду Свою́.
3 Пом’яну́ ми́лость Свою́ Іа́кову, і íстинну Свою́ — до́му Ізра́їлеву. Ви́діша всі ко́нци земля́ спасе́ніє Бо́га на́шего.
4 Воскликнíте Бо́гові, вся земля́, воспо́йте, і ра́дуйтеся, і по́йте!
5 По́йте Господе́ві в гу́слех, в гу́слех і гла́сі псало́мсті,
6 во тру́бах ко́ваних і гла́сом труби́ ро́жани, воскликнíте пред Царе́м Го́сподем!
7 Да подвижи́тся мо́ре і ісполне́ніє єго́, вселе́нная і всі живу́щії на ней.
8 Рíки воспле́щут рука́ми вку́пі, го́ри возра́дуются от лица́ Госпо́дня,
9 я́ко гряде́т, я́ко іде́т суди́ти землí; су́дит вселе́нной во пра́вді, і лю́дем — во правотí.
1 Госпо́дь воцари́ся, да гнíваются лю́діє; сідя́й на Херуви́міх, да подви́жется земля́.
2 Госпо́дь в Сіо́ні вели́к і висо́к єст над всíми людми́.
3 Да ісповідя́тся íмені Твоє́му вели́кому, я́ко стра́шно і свя́то єст.
4 І честь Царе́ва суд лю́бит, Ти уготова́л єси́ правини́, суд і пра́вду в Іа́кові Ти сотвори́л єси́.
5 Возносíте Го́спода Бо́га на́шего і кла́няйтеся подно́жію но́гу Єго́, я́ко Свят єст!
6 Мойсíй і Аа́рон во ієре́ох Єго́, і Самуї́л в призива́ющих ім’я́ Єго́. Призива́ху Го́спода — і Той послуша́ше їх.
7 Во столпí о́блачні глагола́ше к ним, я́ко храня́ху свідíнія Єго́ і повелíнія Єго́, я́же даде́ їм.
8 Го́споди Бо́же наш, Ти послуша́л єси́ їх; Бо́же, Ти ми́лостив бива́л єси́ їм, і мща́яй на вся начина́нія їх.
9 Возносíте Го́спода Бо́га на́шего і кла́няйтеся в горí свято́й Єго́, я́ко Свят Госпо́дь, Бог наш!
1 Воскликнíте Бо́гові, вся земля́!
2 Работа́йте Господе́ві во весе́лії, внийдíте пред Ним в ра́дості.
3 Увíдите, я́ко Госпо́дь — Той єст Бог наш, Той сотвори́ нас, а не ми. Ми же лю́діє Єго́ і о́вця па́жити Єго́.
4 Внийдíте во вра́та Єго́ во ісповіда́нії, во дво́ри Єго́ в пíніїх. Ісповіда́йтеся Єму́, хвалíте ім’я́ Єго́,
5 я́ко Благ Госпо́дь, во вік ми́лость Єго́, і да́же до ро́да і ро́да íстина Єго́.
1 Ми́лость і суд воспою́ Тебí, Го́споди!
2 Пою́ і разумíю в пу́ті непоро́чні; когда́ при́йдеши ко мні, прехожда́х в незло́бії се́рдца моє́го посре́ді до́му моє́го.
3 Не предлага́х пред очи́ма мої́ма ве́щі законопресту́пния, творя́щия преступле́ніє возненави́діх.
4 Не прильпе́ мні се́рдце стропти́воє, укланя́ющагося от мене́ лука́ваго не позна́х.
5 Оклевета́ющаго тай íскреняго своє́го, сего́ ізгоня́х; го́рдим о́ком і неси́тим се́рдцем, с сим не ядя́х.
6 О́ці мої́ на вíрния земля́, посажда́ти їх с собо́ю, ходя́й по пу́ті непоро́чну, сей ми служа́ше.
7 Не живя́ше посре́ді до́му моє́го творя́й горди́ню; глаголя́й непра́ведная, не ісправля́ше пред очи́ма мої́ма.
8 Во у́трія ізбива́х вся грíшния земля́, є́же потреби́ти от гра́да Госпо́дня вся́ діла́ющия беззако́ніє.
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).
Го́споди, поми́луй (три́жди).
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
Трисвято́є і по О́тче наш. Тропарí покая́нні:
Гла́сом блу́днаго возопíй, ду́ше моя́ окая́нная, ко Го́споду: согріши́х на не́бо, Ми́лостиве, і пред Тобо́ю, я́ко нікто́же ін. Но кро́тким Си о́бразом при́зри на́ м’я вопію́ща: сотвори́ м’я, я́ко єди́наго от нає́мник Твої́х, Бо́же, і поми́луй м’я.
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху.
Оми́й м’я слеза́ми мої́ми, Спа́се, я́ко оскверни́хся мно́гими гріха́ми. Тíмже припада́я Ти вопíю: согріши́х, Бо́же, і поми́луй м’я.
І ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
Пречи́стая Влади́чице! Христу́ прилíжно помоли́ся, душетлíнних со́блазнов ізба́вити м’я, да Тя непреста́нно велича́ю.
Го́споди, поми́луй (четирдеся́т).
Сла́ва Тебí, Хри́сте Бо́же, єди́не Ми́лостиве! Сла́ва Тебí, Долготерпе́ливе! Сла́ва Тебí, Незлоби́ве! Сла́ва Тебí, єди́не Бла́же! Сла́ва Тебí, єди́не Прему́дре! Сла́ва Тебí, єди́не Благодíтелю душ і тіле́с на́ших! Сла́ва Тебí сія́ющему со́лнце на пра́ведния і непра́ведния, одождева́ющему на зли́я і благи́я! Сла́ва Тебí пита́ющему пти́ци небе́сния, звíри, і вся во́дная, і мене́ грíшнаго, я́ко твар ху́ду! Сла́ва Тебí, до́ждами ча́стими напая́ющему сімена́! Сла́ва Тебí, умудря́ющему древе́сная ко́ренія, є́же каса́тися зе́мним удо́ліям. Ве́лія Ти щедро́ти на всіх дíліх Твої́х, ве́ліє долготерпíніє Твоє́, Преблаги́й Влади́ко, на мні на всяк час Тебí согріша́ющем. Тíмже молю́ Ти ся: не отвержи́ м’я со глаголю́щими Тебí: «Го́споди, Го́споди!», і не творя́щими во́лю Твою́. Но прийми́ моле́ніє і ісповіда́ніє моє́ со благоугоди́вшими пред Тобо́ю, моли́твами Пречи́стая Влади́чиці на́шея Богоро́диці, і всіх Святи́х Твої́х, я́ко Благослове́н єси́ во вíки віко́в. Амíнь.
Кафисма 12 | Зміст | Кафисма 14
