Кафизма 7
Псалом 46
В коне́ц, от синíх Коре́ових, псалом
2 Всі язи́ци восплещíте рука́ми, воскли́кніте Богу гла́сом ра́дованія.
3 Я́ко Госпо́дь Ви́шній стра́шен, Цар ве́лій по все́й землí.
4 Покори́ лю́ди нам, і язи́ки под но́ги на́ша.
5 Ізбра́ нам достоя́нія своє́, доброту́ Іа́ковлю, ю́же возлюби́.
6 Взи́де Бог в воскликнове́нії, Госпо́дь во гла́сі тру́бні.
7 По́йте Бо́гу на́шему, по́йте! По́йте Царе́ві на́шему, по́йте:
8 Я́ко Цар все́я землí Бог, по́йте разу́мно.
9 Воцари́ся Бог над язи́ки: Бог сіди́т на престо́лі святíм Своє́м.
10 Кня́зі лю́дстії собра́шася с Бо́гом Авраа́млим, я́ко Бо́жії держа́внії землí, зíло вознесо́шася.
Псалом 47
Дави́ду. В воспомина́ніє о субо́ті
2 Ве́лій Госпо́дь і хва́лен зíло, во гра́ді Бо́га на́шего, в горí святíй Єго.
3 Благокоре́нним ра́дованієм все́я землí. Го́ри Сіо́нскія, ре́бра сíверова, град Царя́ вели́каго.
4 Бог в тя́жестіх єго зна́єм єсть, єгда́ заступа́єт ї.
5 Я́ко се ца́ріє зе́мстії собра́шася, снидо́шася вку́пі.
6 Тíї ви́дівше та́ко, удиви́шася, см’ято́шася, подвиго́шася.
7 Тре́пет прия́т я, та́мо бо́лезні, яко рожда́ющія.
8 Ду́хом бу́рним сокруши́ши кораблí Тарсíйскія.
9 Я́коже сли́шахом, та́ко і ви́діхом во гра́ді Го́спода сил, во гра́ді Бо́га на́шего: Бог основа́ ї в вік.
10 Прия́хом, Боже, ми́лость Твою́ посре́ді люде́й Твої́х.
11 По íмені Твоє́му, Бо́же, та́ко і хвала́ Твоя́ на конца́х землí; пра́вди іспо́лнь десни́ца Твоя́.
12 Да возвесели́тся гора́ Сіо́нская і да возра́дуются дще́рі Іуде́йскія, суде́б ра́ди Твої́х, Го́споди.
13 Обидíте Сіо́н і обимíте єго́, повíдите в сто́лпіх єго́.
14 Положíте сердца́ ва́ша в си́лу єго́, і разділíте до́ми єго́, я́ко да повісте́ в ро́ді íном.
15 Я́ко Той єсть Бог наш во вік, і в вік вíка. Той упасе́т нас во віки.
Псалом 48
В коне́ц, сино́м Коре́овим, псало́м
2 Усли́шіте сíя, всі язи́ци, внушíте, всі живу́щії по вселе́нній.
3 Земноро́днії же і сино́ве человíчестії, вку́пі бога́т і убог.
4 Уста́ моя́ возглаго́лют прему́дрость, і поуче́ніє се́рдца моє́го — ра́зум.
5 Приклоню́ в при́тчу у́хо моє́, отверзу́ во псалти́рі гана́ніє моє́.
6 Вску́ю бою́ся в день лют, беззако́ніє п’яти́ моє́я оби́дет м’я?
7 Надíющіїся на си́лу свою́ і о мно́жестві бога́тства своє́го хва́лящіїся.
8 Брат не ізба́вит, ізба́вит ли человíк? Не даст Богу ізмíни за ся
9 і цíну ізбавле́нія душí своє́я, і утруди́тся в вік,
10 і жив бу́дет до конца́, не узри́т па́губи.
11 Єгда́ уви́дит прему́дрия умира́ющия, вку́пі безу́мен і несми́слен поги́бнут і оста́вят чу́ждим бога́тство своє́.
12 І гро́би їх жили́ща їх во вік, селе́нія їх в род і род, нареко́ша імена́ своя́ на зе́млях.
13 І человíк, в че́сті сий, не разумí, приложи́ся ското́м несмисле́нним, і уподо́бися їм.
14 Сей путь їх собла́зн їм, і по сих во устíх свої́х благово́лят.
15 Я́ко о́вці, во а́ді положе́ні суть, смерть упасе́т я, і облада́ют ї́ми пра́вії зау́тра, і по́мощ їх обетша́єт во а́ді, от сла́ви своє́я ізринове́ні би́ша.
16 Оба́че Бог ізба́вит ду́шу мою́ із руки́ а́дови, єгда́ приє́млет м’я.
17 Не убо́йся, єгда́ разбогатíєт человíк, іли́ єгда́ умно́жится сла́ва до́му єго́.
18 Я́ко внегда́ умре́ти єму́, не во́змет вся, нíже сни́дет с ним сла́ва єго́.
19 Я́ко душа́ єго́ в животí єго́ благослови́тся. Ісповíстся тебí, єгда́ благосотвори́ши єму́.
20 Вни́дет да́же до ро́да оте́ц своїх, да́же до вíка не узри́т свíта.
21 І человíк, в че́сті сий, не разумí, приложи́ся ското́м несмисле́нним, і уподо́бися їм.
Сла́ва: Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Боже (тричі). Го́споди, поми́луй (тричі).
Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Псалом 49
Псалом Асафу
1 Бог бого́в, Госпо́дь глаго́ла, і призва́ зе́млю от восто́к со́лнца до за́пад.
2 От Сіо́на благолíпіє красоти́ Єго́.
3 Бог я́ві при́йдет, Бог наш, і не премолчи́т; огнь пред Ним возгори́тся, і о́крест Єго — бу́ря зíльна.
4 Призове́т не́бо сви́ше і зе́млю — разсуди́ти лю́ди Своя́.
5 Соберíте Єму́ преподо́бния Єго́, завіща́ющія завíт Єго о же́ртвах.
6 І возвістя́т небеса́ пра́вду Єго́, я́ко Бог — Судія́ єсть.
7 Усли́шіте, лю́діє мої́, і возглаго́лю вам; Ізра́їлю, і засвидíтельствую тебí: Бог, Бог твой есм Аз.
8 Не о же́ртвах твої́х обличу́ тя: всесожже́нія же твоя́ пре́до мно́ю суть ви́ну.
9 Не прийму́ от до́му твоє́го тельцо́в, нíже от стад твої́х козло́в.
10 Я́ко Мої́ суть всі звíріє дубра́внії, ско́ти в гора́х і воло́ве.
11 Позна́х вся пти́ці небе́сния, і красота́ се́льная со Мно́ю єсть.
12 А́ще вза́лчу, не реку́ тебí, Моя́ бо єсть вселе́нная і ісполне́ніє єя́.
13 Єда́ ям м’я́са ю́нча; іли́ кров козло́в пію́?
14 Пожри́ Бо́гові же́ртву хвали́ і возда́ждь Ви́шнему моли́тви твоя́.
15 І призови́ М’я в день ско́рби твоє́я, і ізму́ тя, і просла́виши М’я.
16 Грíшнику же рече́ Бог: «Вскую ти повда́єши оправда́нія Моя́ і восприє́млеши завíт Мой усти́ твої́ми?
17 Ти же возненави́діл єси́ наказа́ніє і отве́ргл єси́ словеса́ Моя́ вспя́ть.
18 А́ще ви́діл єси́ та́тя, текл єси́ с ним і с прелюбодíєм уча́стіє твоє́ полага́л єси́.
19 Уста́ твоя́ умно́жиша злобу́, і язи́к тво́й сплета́ше льще́нія.
20 Сідя,́ на бра́та твоє́го клевета́л єси́ і на си́на ма́тере твоє́я полага́л єси́ собла́зн.
21 Сíя сотвори́л єси́, і умолча́х. Вознепщева́л єси́ беззако́ніє, я́ко бу́ду тебí подо́бен. Обличу́ тя і предста́влю пред лице́м твої́м гріхи́ твоя́.
22 Разумíйте у́бо сíя, забива́ющії Бо́га, да не когда́ похи́тит, і не бу́дет ізбавля́яй.
23 Же́ртва хвали́ просла́вит М’я, і та́мо путь, íмже явлю́ єму́ спасе́ніє Моє́».
Псалом 50
В коне́ц, псало́м Дави́ду, внегда́ вни́ти к не́му Ната́ну, пророку,
єгда́ вни́де к Вирса́вії, женí У́рієві
єгда́ вни́де к Вирса́вії, женí У́рієві
3 Поми́луй м’я, Бо́же, по вели́цій ми́лості Твоє́й, і по мно́жеству щедро́т Твоїх очи́сти беззако́ніє моє.
4 Найпа́че оми́й м’я от беззако́нія моє́го і от гріха́ моє́го очи́сти м’я.
5 Я́ко беззако́ніє моє́ аз зна́ю, і гріх мой пре́до мно́ю єсть ви́ну.
6 Тебí єди́ному согріши́х і лука́воє пред Тобо́ю сотвори́х, я́ко да оправди́шися во словесíх Твої́х і побіди́ши, внегда́ суди́ти Ти.
7 Се бо в беззако́ніїх зача́т єсм, і во грісíх роди́ м’я ма́ти моя́.
8 Се бо íстину возлюби́л єси́, безвíстная і та́йная прему́дрости Твоє́я яви́л ми єси.
9 Окропи́ши м’я гісо́пом, і очи́щуся, оми́єши м’я, і па́че снíга убілю́ся.
10 Слу́ху моє́му даси́ ра́дость і весе́ліє, возра́дуются ко́сті смире́нния.
11 Отврати́ лице́ Твоє́ от гріх мої́х і вся беззако́нія моя́ очи́сти.
12 Се́рдце чи́сто сози́жди во мні, Бо́же, і дух прав обнови́ во утро́бі моє́й.
13 Не отве́ржи мене́ от лица́ Твоє́го, і духа Твоє́го Свята́го не отими́ от мене́.
14 Возда́ждь ми ра́дость спасе́нія Твоє́го і ду́хом Влади́чним утверди́ м’я.
15 Научу́ беззако́нния путе́м Твої́м, і нечести́вії к Тебí обратя́тся.
16 Ізба́ви м’я от кро́вей, Бо́же, Бо́же спасе́нія моє́го, возра́дуєтся язи́к мой пра́вді Твоє́й.
17 Го́споди, устнí мої́ отверзе́ши, і уста́ моя возвістя́т хвалу́ Твою́.
18 Я́ко а́ще би восхотíл єси же́ртви, дал бих у́бо: всесожже́нія не благоволи́ши.
19 Же́ртва Бо́гу — дух сокруше́н, се́рдце сокруше́нно і смире́нно Бог не унічижи́т.
20 Ублажи́, Го́споди, благоволе́нієм Твої́м Сіо́на, і да сози́ждутся стíни Ієрусали́мскія.
21 Тогда́ благоволи́ши же́ртву пра́вди, возноше́ніє і всесожега́ємая, тогда́ возло́жат на о́лтар Тво́й тельци́.
Сла́ва: Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Боже (тричі). Го́споди, поми́луй (тричі).
Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Псалом 51
В коне́ц, ра́зума Давиду, Внегда́ прийти́ Доíку Ідуме́йску і возвісти́ти
Сау́лу і рещи́ єму́: при́йде Дави́д в дом Авімеле́хов
Сау́лу і рещи́ єму́: при́йде Дави́д в дом Авімеле́хов
3 Что хва́лишися во зло́бі, си́льне, беззако́ніє весь день?
4 Непра́вду уми́сли язи́к твой: я́ко бри́тву ізощре́ну сотвори́л єси́ лесть.
5 Возлюбил єси́ злобу́ па́че благости́ні, непра́вду, не́же глаго́лати пра́вду.
6 Возлюби́л єси́ вся глаго́ли пото́пния, язи́к льстив.
7 Сего́ ра́ди Бог разруши́т тя до конца́, восто́ргнет тя, і пресели́т тя от селе́нія твоє́го, і ко́рень твой — от землі́ живи́х.
8 Узря́т пра́веднії, і убоя́тся, і о нем возсмію́тся, і реку́т:
9 «Се человíк, íже не положи́ Бо́га помо́щника себí, но упова́ на мно́жество бога́тства своє́го і возмо́же суєто́ю своє́ю».
10 Аз же, я́ко масли́на плодови́та в дому́ Бо́жії, упова́х на ми́лость Бо́жію во вік і в вік вíка.
11 Іспові́мся Тебí в вік, я́ко сотвори́л єси́, і терплю́ ім’я́ Твоє́, я́ко бла́го пред преподо́бними Твої́ми.
Псалом 52
В коне́ц о Маеле́фі, ра́зума Дави́ду
2 Рече́ безу́мен в се́рдці своє́м: «Ність Бог». Растлíша і омерзи́шася в беззако́ніїх, ність творя́й благо́є.
3 Бог с небесе́ прини́че на сини́ человíческія ви́діти, а́ще єсть разуміва́яй іли́ взиска́яй Бо́га?
4 Всі уклони́шася, вку́пі непотре́бни би́ша; ність творя́й благо́є, ність до єди́наго.
5 Ні ли уразумíют всі дíлающії беззако́ніє, сніда́ющії лю́ди моя́ в снідь хлíба, Го́спода не призва́ша.
6 Та́мо устраши́шася стра́ха, іде́же не бі страх: я́ко Бог разси́па ко́сті человікоуго́дников, постидíшася, яко Бог уничижи́ їх.
7 Кто даст от Сіо́на спасе́ніє Ізра́їлево? Внегда́ возврати́т Бог пліне́ніє люде́й Свої́х, возра́дуєтся Іа́ков і возвесели́тся Ізра́їль.
Псалом 53
В коне́ц, в пíснех ра́зума Давиду. Внегда́ прийти́ Зіфе́єм,
і рещи́ Сау́лові: «Не се ли Дави́д скри́ся в нас»
і рещи́ Сау́лові: «Не се ли Дави́д скри́ся в нас»
3 Бо́же, во ім’я́ Твоє́ спаси́ м’я, і в си́лі Твоє́й суди́ ми.
4 Бо́же, усли́ши моли́тву мою́, внуши́ глаго́ли уст мої́х.
5 Я́ко чу́ждії воста́ша на м’я, і крíпциї взиска́ша ду́шу мою, і не предложи́ша Бо́га пред собо́ю.
6 Се бо Бог помога́єт ми, і Госпо́дь — Зсту́пник душí моє́й.
7 Отврати́т зла́я враго́м мої́м, íстиною Твоє́ю потреби́ їх.
8 Во́лею пожру́ Тебí, ісповíмся іменí Твоє́му, Го́споди, я́ко бла́го; я́ко от вся́кія печа́ли ізба́вил м’я єси́, і на враги́ моя́ воззрí о́ко моє́.
Псалом 54
В коне́ць, в пíсніх ра́зума, Аса́фу, псалом
2 Внуши́, Боже, моли́тву мою́, і не пре́зри моле́нія моє́го.
3 Вонми́ ми і усли́ши м’я, возскорбíх печа́лію моє́ю і см’ято́хся
4 от гла́са вра́жія і от стуже́нія грíшнича, яко уклони́ша на м’я беззако́ніє, і во гнíві враждова́ху ми.
5 Се́рдце моє́ см’яте́ся во мні, і бо́язнь сме́рти нападе́ на м’я.
6 Страх і тре́пет при́йде на м’я, і покри́ м’я тма.
7 І ріх: «Кто даст ми кри́лі, яко голуби́ні? І полещу́, і почі́ю.
8 Се удали́хся, бі́гая, і водвори́хся в пусти́ні.
9 Ча́ях Бо́га, спаса́ющаго м’я от малоду́шія і от бу́рі.
10 Потопи́, Го́споди, і разділи́ язи́ки їх, яко ви́діх беззако́ніє і преріка́ніє во гра́ді.
11 Днем і но́щію оби́дет ї по стіна́м єго́. Беззако́ніє і труд посре́ді єго́ і непра́вда.
12 І не оскуді́ от стогн єго́ ли́хва і лесть.
13 Я́ко а́ще би враг поноси́л ми, претерпі́л бих у́бо. І а́ще би ненави́дяй м’я на м’я велерічева́л, укри́л бих ся от не́го.
14 Ти же, челові́че равноду́шне, влади́ко мой і зна́ємий мой,
15 íже ку́пно наслажда́лся єси́ со мно́ю бра́шен, во хра́мі Бо́жії ходи́хом єдиномишле́нієм.
16 Да при́йдет же сме́рть на ня, і да сни́дут во ад жи́ви: я́ко лука́вство в жили́щах їх посре́ді їх.
17 Аз к Богу воззва́х, і Госпо́дь усли́ша м’я.
18 Ве́чер і зау́тра і полу́дне пові́м, і возвіщу́, і усли́шит глас мой.
19 Ізба́вит ми́ром ду́шу мою́ от приближа́ющихся мні, яко во мно́зі бя́ху со мно́ю.
20 Усли́шит Бог і смири́т я Сий пре́ждє вік. Ність бо їм ізміне́нія, я́ко не убоя́шася Бога.
21 Простре́ ру́ку свою́ на воздая́ніє, оскверни́ша заві́т Єго́. Разділи́шася от гні́ва лица́ Єго́, і прибли́жишася сердца́ їх, ум’я́кнуша словеса́ їх па́че єле́я, і та су́ть стрі́ли.
22 Возверзи́ на Го́спода печа́ль твою́, і Той тя препита́єт: не даст в вік мо́лви пра́веднику.
23 Ти же, Бо́же, низведе́ши їх в студе́нец істлі́нія, му́жіє кро́ви і льсти́ не преполов’я́т дней свої́х. Аз же, Го́споди, упова́ю на Тя.
Сла́ва: Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Боже (тричі). Го́споди, поми́луй (тричі).
Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху, i ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
(з Трисвятого до «Отче наш», див. Вступні молитви)
Судії́ сідя́щу і а́нгелом стоя́щим, трубі́ глася́щей, пла́мені горя́щу что сотвори́ши, ду́ше моя, ведо́ма на суд. Тогда́ бо лю́тая твоя́ предста́нут і та́йная облича́тся согріше́нія. Ті́мже пре́жде конца́ возопі́й Судії́: «Бо́же, очи́сти м’я, і спаси́ м’я».
Сла́ва Отцу́, i Си́ну, i Свято́му Ду́ху.
Всі побди́м і Христа́ усря́щим со мно́жеством єле́я і свіща́ми сві́тлими, я́ко да черто́га вну́тр сподоби́мся, íже бо вні двере́й пости́гнувий безді́льно Бо́гові воззовет: «Поми́луй м’я».
І ни́нi, i при́сно, i во вíки вiко́в. Амíнь.
На о́дрі лежа́ согріше́ній мно́гих, окрада́єм єсм в наде́жді спасе́нія моє́го, íбо сон моє́я лі́ности ходата́йствуєт душі́ моє́й му́ку. Но Ти, Боже, рожде́йся от Ді́ви, воздви́гни м’я к Твоє́му пі́нію, да сла́влю Тя.
Го́споди Бо́же мо́й, я́ко Благ і Человіколю́бец, мно́гія ми́лості сотворил єси́ со мно́ю, я́же не ча́ях ви́діти, і что возда́м Твоє́й бла́гости? Го́споди мой, Го́споди, благодарю́ Твоє́ многопі́тоє і́м’я́, благодарю́ Твоє́ неісповіди́моє на мні благоутро́біє, благодарю́ безприкла́дноє Твоє́ долготерпі́ніє. І отни́ні заступи́, і помози́ мні, і покри́й м’я, Влади́ко, от всіх, є́же не ктому́ согріша́ти пред Тобо́ю: Ти бо ві́си єстества́ моє́го удобопоползнове́нноє, Ти ві́си безу́міє моє́, Ти ві́си мно́ю соді́янная, я́же в ві́дінії, і не в ві́дінії, я́же во́льная і нево́льная, я́же в нощí і во дні, і во умі́, і ми́слі, я́ко бла́г у́бо і Человіколю́бец Бог, очи́сти я росо́ю ми́лости Твоє́я, Преблаги́й Го́споди, і спаси́ нас і́мене ра́ди Твоє́го свята́го, і́миже ві́си судьба́ми. Ти бо єси́ Сві́т, і І́стина, і Живо́т, і Тебí сла́ву возсила́єм, Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, ни́ні і при́сно, і во ві́ки віко́в. Амíнь.
