Кафи́сма седмна́десятая
1 Блаже́ні непоро́чнії в путь, ходя́щії в За́коні Госпо́дні.
2 Блаже́ні іспита́ющії свідíнія Єго́, всім се́рдцем взи́щут Єго́.
3 Не діла́ющії бо беззако́ніє, в путе́х Єго́ ходи́ша.
4 Ти заповіда́л єси́ за́повіді Твоя́ сохрани́ти я зíло.
5 О, би іспра́вилися би́ша пу́тіє мої́, сохрани́ти оправда́нія Твоя́.
6 Тогда́ не постижду́ся, єгда́ при́зрю на вся за́повіді Твоя́.
7 Ісповíмся Тебí во пра́вості се́рдца, внегда́ научи́ти ми ся судба́м пра́вди Твоє́я.
8 Оправда́нія Твоя́ сохраню́, не оста́ви мене́ до зíла.
9 В чесо́м іспра́вит ю́ний путь сво́й? Внегда́ сохрани́т словеса́ Твоя́.
10 Всім се́рдцем мої́м взиска́х Тебе́, не отри́ни мене́ от за́повідей Твої́х!
11 В се́рдці моє́м сокри́х словеса́ Твоя́, да не согрішу́ Тебí.
12 Благослове́н єси́, Го́споди, научи́ м’я оправда́нієм Твої́м.
13 Устна́ма мої́ма возвісти́х вся судби́ уст Твої́х.
14 На пу́ті свідíній Твої́х наслади́хся, я́ко о вся́ком бога́тстві.
15 В за́повідех Твої́х поглумлю́ся і разумíю пу́ті Твоя́.
16 В оправда́ніїх Твої́х поучу́ся, не забу́ду слове́с Твої́х.
17 Возда́жд рабу́ Твоє́му, живи́ м’я, і сохраню́ словеса́ Твоя́.
18 Откри́й о́ці мої́, і разумíю чудеса́ от За́кона Твоє́го.
19 Пришле́ц аз єсм на землí, не сокри́й от мене́ за́повідій Твої́х.
20 Возлюби́ душа́ моя́ вожделíти судби́ Твоя́ на вся́коє вре́м’я.
21 Запріти́л єси́ го́рдим, прокля́ти, укланя́ющіїся от за́повідій Твої́х.
22 Отими́ от мене́ поно́с і уничиже́ніє, я́ко свідíній Твої́х взиска́х.
23 І́бо сідо́ша кня́зі і на́ м’я клевета́ху, раб же Твой глумля́шеся в оправда́ніїх Твої́х.
24 І́бо свідíнія Твоя́ — поуче́ніє моє́ єст, і совíти мої́ — оправда́нія Твоя́.
25 Прильпе́ землí душа́ моя́, живи́ м’я по словесí Твоє́му.
26 Пу́ті моя́ ісповіда́х, і усли́шал м’я єси́, научи́ м’я оправда́нієм Твої́м.
27 Путь оправда́ній Твої́х вразуми́ ми, і поглумлю́ся в чудесе́х Твої́х.
28 Воздріма́ душа́ моя́ от уни́нія, утверди́ м’я во словесе́х Твої́х.
29 Путь непра́вди отста́ви от мене́ і За́коном Твої́м поми́луй м’я.
30 Путь íстини ізво́лих і суде́б Твої́х не заби́х.
31 Приліпи́хся свідíніям Твої́м, Го́споди, не постиди́ мене́.
32 Путь за́повідей Твої́х теко́х, єгда́ разши́рил єси́ се́рдце моє́.
33 Законоположи́ мні, Го́споди, путь оправда́ній Твої́х, і взищу́ ї ви́ну.
34 Вразуми́ м’я, і іспита́ю За́кон Твой, і сохраню́ ї всім се́рдцем мої́м.
35 Наста́ви м’я на путь за́повідій Твої́х, я́ко того́ восхотíх.
36 Приклони́ се́рдце моє́ во свідíнія Твоя́, а не в лихої́мство.
37 Отврати́ о́ці мої́ не ви́діти су́єти, в путí Твоє́м живи́ м’я.
38 Поста́ви рабу́ Твоє́му сло́во Твоє́ во страх Твой.
39 Отими́ поноше́ніє моє́, є́же непщева́х, я́ко судби́ Твоя́ благí.
40 Се вожделíх за́повіді Твоя́, во пра́вді Твоє́й живи́ м’я.
41 І да при́йдет на́ м’я ми́лость Твоя́, Го́споди, спасе́ніє Твоє́ по словесí Твоє́му.
42 І отвіща́ю поноша́ющим ми сло́во, я́ко упова́х на словеса́ Твоя́.
43 І не отими́ от уст мої́х словесе́ íстинна до зíла, я́ко на судби́ Твоя́ упова́х.
44 І сохраню́ За́кон Твой всегда́, во вік і во вік вíка.
45 І хожда́х в широтí, я́ко за́повіді Твоя́ взиска́х.
46 І глагола́х о свідíніїх Твої́х пред царí, і не стидя́хся.
47 І поуча́хся в за́повідех Твої́х, я́же возлюби́х зíло.
48 І воздвиго́х ру́ці мої́ к за́повідем Твої́м, я́же возлюби́х, і глумля́хся в оправда́ніїх Твої́х.
49 Пом’яни́ словеса́ Твоя́ рабу́ Твоє́му, ї́хже упова́ніє дал ми єси́.
50 То м’я утіши́ во смире́нії моє́м, я́ко сло́во Твоє́ живи́ м’я.
51 Го́рдії законопреступова́ху зíло, от За́кона же Твоє́го не уклони́хся.
52 Пом’яну́х судби́ Твоя́ от вíка, Го́споди, і утіхши́хся.
53 Печа́ль прия́ть м’я от грíшник, оставля́ющих За́кон Твой.
54 Пíта бя́ху мні оправда́нія Твоя́ на мíсті прише́лствія моє́го.
55 Пом’яну́х в но́щі ім’я́ Твоє́, Го́споди, і сохрани́х За́кон Твой.
56 Сей бисть мні, я́ко оправда́ній Твої́х взиска́х.
57 Часть моя́ єси́, Го́споди, ріх сохрани́ти За́кон Твой.
58 Помоли́хся лицу́ Твоє́му всім се́рдцем мої́м, поми́луй м’я по словесí Твоє́му.
59 Поми́слих пу́ті Твоя́, і возврати́х но́зі мої́ во свідíнія Твоя́.
60 Уготови́хся і не смути́хся сохрани́ти за́повіді Твоя́.
61 Ю́жа грíшник об’яза́шася мні, і За́кона Твоє́го не заби́х.
62 Полу́нощі востаа́х ісповіда́тися Тебí о судба́х пра́вди Твоє́я.
63 Прича́стник аз єсм всім боя́щимся Тебе́ і храня́щим за́повіді Твоя́.
64 Ми́лості Твоє́я, Го́споди, іспо́лнь земля́, оправда́нієм Твої́м научи́ м’я.
65 Бла́гость сотвори́л єси́ с рабо́м Твої́м, Го́споди, по словесí Твоє́му.
66 Бла́гости, і наказа́нію, і ра́зуму научи́ м’я, я́ко за́повідем Твої́м вірова́х.
67 Пре́жде да́же не смири́хся, аз прегріши́х, сего́ ра́ди сло́во Твоє́ сохрани́х.
68 Благ єси́ Ти, Го́споди, і бла́гостію Твоє́ю научи́ м’я оправда́нієм Твої́м.
69 Умножи́ся на́ м’я непра́вда го́рдих, аз же всім се́рдцем мої́м іспита́ю за́повіді Твоя́.
70 Усири́ся, я́ко мле́ко, се́рдце їх, аз же За́кону Твоє́му поучи́хся.
71 Бла́го мні, я́ко смири́л м’я єси́, да научу́ся оправда́нієм Твої́м.
72 Благ мні За́кон уст Твої́х па́че ти́сящ зла́та і сре́бра.
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).
Го́споди, поми́луй (три́жди).
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
73 Ру́ці Твої́ сотвори́сті м’я і созда́сті м’я. Вразуми́ м’я, і іспита́ю за́повіді Твоя́.
74 Боя́щіїся Тебе́ узря́т м’я і возвеселя́тся, я́ко на словеса́ Твоя́ упова́х.
75 Разумíх, Го́споди, я́ко пра́вда повелíнія Твоя́, і íстинно смири́л м’я єси́.
76 Бу́ди же ми́лость Твоя́, да утíшит м’я по словесí Твоє́му рабу́ Твоє́му.
77 Да при́йдут мні щедроти́ Твоя́, і жив бу́ду, я́ко За́кон Твой поуче́ніє моє́ єст.
78 Да постидя́тся го́рдії, я́ко без пра́вди беззаконова́ша на́ м’я. Аз же поглумлю́ся в заповіде́х Твої́х.
79 Да обратя́т м’я боя́щіїся Тебе́, і віду́щії свідíнія Твоя́.
80 Бу́ди се́рдце моє́ непоро́чно в оправда́ніїх Твої́х, я́ко да́ ся не пости́жду.
81 Іщеза́єт во спасе́ніє Твоє́ душа́ моя́, во сло́во Твоє́ упова́х.
82 Іщезо́сті о́ці мої́ во сло́во Твоє́, глаголю́ще: «Когда́ утіши́ши м’я?»
83 Зане́ бих, я́ко міх на сла́ні, оправда́ній Твої́х не заби́х.
84 Коли́ко єст дній раба́ Твоє́го? Когда́ сотвори́ши от гоня́щих м’я суд?
85 Повіда́ша мні законопресту́пници глумле́нія, но не я́ко За́кон Твой, Го́споди.
86 Вся за́повіді Твоя́ — íстина. Без пра́вди погна́ша м’я, помози́ ми.
87 Ма́ла не сконча́ша мене́ на землí, аз же не оста́вих за́повідій Твої́х.
88 По ми́лости Твоє́й живи́ м’я, і сохраню́ свідíнія уст Твої́х.
89 Во вíки, Го́споди, сло́во Твоє́ пребива́єт на небесí.
90 В род і род íстинна Твоя́. Основа́л єси́ зе́млю, і пребива́єт.
91 Учине́нієм Твої́м пребива́єт день, я́ко вся́ческая рабо́тна Тебí.
92 Я́ко а́ще би не За́кон Тво́й поуче́ніє моє́ бил, тогда́ у́бо поги́бл бих во смире́нії моє́м!
93 Во вíки не забу́ду оправда́ній Твої́х, я́ко в них живи́л м’я єси́.
94 Твой єсм аз, спаси́ м’я, я́ко оправда́ній Твої́х взиска́х.
95 Мене́ жда́ша грíшници погуби́ти м’я, свідíнія Твоя́ разумíх.
96 Вся́кія кончи́ни ви́діх коне́ц, широ́ка за́повідь Твоя́ зíло.
97 Коль возлюби́х За́кон Твой, Го́споди, вес день поуче́ніє моє́ єст.
98 Па́че враг мої́х умудри́л м’я єси́ за́повідію Твоє́ю, я́ко во вік моя́ єст.
99 Па́че всіх уча́щих м’я разумíх, я́ко свідíнія Твоя́ поуче́ніє моє́ єст.
100 Па́че ста́рец разумíх, я́ко за́повіді Твоя́ взиска́х.
101 От вся́каго путí лука́ва возбрани́х нога́м мої́м, я́ко да сохраню́ словеса́ Твоя́.
102 От суде́б Твої́х не удали́хся, я́ко Ти законоположи́л м’я єси́.
103 Коль сла́дка горта́ні моє́му словеса́ Твоя́, па́че ме́да усто́м мої́м.
104 От за́повідій Твої́х разумíх, сего́ ра́ди возненави́діх всяк путь непра́вди.
105 Світи́лник нога́ма мої́ма — За́кон Твой і світ стезя́м мої́м.
106 Кля́хся і поста́вих сохрани́ти судби́ пра́вди Твоє́я.
107 Смири́хся до зíла, Го́споди, живи́ м’я по словесí Твоє́му.
108 Во́лная уст мої́х благоволи́, Го́споди, і судба́м Твої́м научи́ м’я.
109 Душа́ моя́ в ру́ку Твоє́ю ви́ну, і За́кона Твоє́го не заби́х.
110 Полижи́ша грíшници сіть мні, і от за́повідій Твої́х не заблуди́х.
111 Наслідова́х свідíнія Твоя́ во вік, я́ко радова́ніє се́рдца моє́го сут.
112 Обрати́х се́рдце моє́, сотвори́ти оправда́нія Твоя́, во вік воздая́нія ра́ди.
113 Законопресту́пния возненави́діх, За́кон же Твой возлюби́х.
114 Помо́щник мой і засту́пник мой єси́ Ти, на словеса́ Твоя́ упова́х.
115 Уклонíтеся от мене́, лукавну́ющії, і іспита́ю за́повіді Бо́га моє́го.
116 Заступи́ м’я по словесí Твоє́му, і жив бу́ду, і не постиди́ мене́ от чая́нія моє́го.
117 Помози́ ми, і спасу́ся, і поучу́ся в оправда́ніїх Твої́х ви́ну.
118 Уничижи́л єси́ вся отступа́ющия от оправда́ній Твої́х, я́ко непра́ведно помишле́ніє їх.
119 Преступа́ющия непщева́х вся грíшния земля́, сего́ ра́ди возлюби́х свідíнія Твоя́.
120 Пригвозди́ стра́хом Твої́м пло́ти моя́, от суде́б бо Твої́х убоя́хся.
121 Сотвори́х суд і пра́вду, не преда́жд мене́ обидя́щим м’я.
122 Восприйми́ раба́ Твоє́го во бла́го, да не оклевета́ют мене́ го́рдії.
123 О́ці мої́ ісчезо́сті во спасе́ніє Твоє́, і во сло́во пра́вди Твоє́я.
124 Сотвори́ с рабо́м Твої́м по ми́лости Твоє́й, і судба́м Твої́м научи́ м’я.
125 Раб Твой єсм аз, вразуми́ м’я, і научу́ся свідíнієм Твої́м.
126 Вре́м’я сотвори́ти Господе́ві, разори́ша За́кон Твой.
127 Сего́ ра́ди возлюби́х за́повіді Твоя́ па́че зла́та і топа́зія.
128 Сего́ ра́ди ко всім за́повідем Твої́м направля́хся, всяк путь непра́вди возненави́діх.
129 Ди́вна свідíнія Твоя́, сего́ ра́ди іспита́ я душа́ моя́.
130 Явле́ніє слове́с Твої́х просвіща́єт, і вразумля́єт младе́нця.
131 Уста́ моя́ отверзо́х і привлеко́х дух, я́ко за́повідій Твої́х жела́х.
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).
Го́споди, поми́луй (три́жди).
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
132 При́зри на́ м’я і поми́луй м’я по су́ду любя́щих Ім’я́ Твоє́.
133 Стопи́ моя́ напра́ви по словесí Твоє́му, да не одолíєт ми вся́коє беззако́ніє.
134 Ізба́ви м’я от клевети́ члове́ческія, і сохраню́ за́повіді Твоя́.
135 Лице́ Твоє́ просвіти́ на раба́ Твоє́го і научи́ м’я оправда́нієм Твої́м.
136 Ісхо́дища во́дная ізведо́сті о́ці мої́, поне́же не сохрани́х За́кона Твоє́го.
137 Пра́веден єси́, Го́споди, і пра́ві су́ди Твої́.
138 Заповіда́л єси́ пра́вду свідíнія Твоя́ і íстину зíло.
139 Іста́яла м’я єст жа́лость Твоя́, я́ко заби́ша словеса́ Твоя́ вра́зі мої́.
140 Раждеже́но сло́во Твоє́ зíло, і раб Твой возлюби́ є.
141 Юно́ша аз єсм і уничиже́н, оправда́ній Твої́х не заби́х.
142 Пра́вда Твоя́ — пра́вда во вік, і За́кон Твой — íстинна.
143 Ско́рбі і ну́жда обріто́ша м’я, за́повіді Твоя́ — поуче́ніє моє́.
144 Пра́вда свідíнія Твоя́ во вік, вразуми́ м’я, — і жив бу́ду.
145 Возва́х всім се́рдцем мої́м: усли́ши м’я, Го́споди, оправда́ній Твої́х взищу́.
146 Возва́х Ти: спаси́ м’я, і сохраню́ свідíнія Твоя́.
147 Предвари́х во безго́дії і возва́х, на словеса́ Твоя́ упова́х.
148 Предвари́сті о́ці мої́ ко у́тру поучи́тися словесе́м Твої́м.
149 Глас мой усли́ши, Го́споди, по ми́лости Твоє́й, по судбí Твоє́й живи́ м’я.
150 Приближи́шася гоня́щії м’я беззако́нієм, от За́кона же Твоє́го удали́шася.
151 Близь єси́ Ти, Го́споди, і всі пу́тіє Твої́ — íстина.
152 Іспе́рва позна́х от свідíній Твої́х, я́ко во вік основа́л я єси́.
153 Вижд смире́ніє моє́ і ізми́ м’я, я́ко За́кона Твоє́го не заби́х.
154 Суди́ суд мой і ізба́ви м’я, словесе́ ра́ди Твоє́го живи́ м’я.
155 Дале́че от грíшник спасе́ніє, я́ко оправда́ній Твої́х не взиска́ша.
156 Щедроти́ Твоя́ мно́ги, Го́споди, по судбí Твоє́й живи́ м’я.
157 Мно́зі ізгоня́щії м’я і стужа́ющії ми, от свідíній Твої́х не уклони́хся.
158 Ви́діх не разуміва́ющия і істая́х, я́ко слове́с Твої́х не сохрани́ша.
159 Вижд, я́ко за́повіді Твоя́ возлюби́х, Го́споди, по ми́лости Твоє́й живи́ м’я.
160 Нача́ло слове́с Твої́х — íстина, і во вік вся судби́ пра́вди Твоє́я.
161 Кня́зі погна́ша м’я ту́не, і от слове́с Твої́х устраши́ся се́рдце моє́.
162 Возра́дуюся аз о словесе́х Твої́х, я́ко обріта́яй кори́сть мно́гу.
163 Непра́вду возненави́діх і омерзí ми, За́кон же Твой возлюби́х.
164 Седми́цею днем хвали́х Тя о судба́х пра́вди Твоє́я.
165 Мир мног любя́щим За́кон Твой, і ність їм со́блазни.
166 Чая́х спасе́нія Твоє́го, Го́споди, і за́повіді Твоя́ возлюби́х.
167 Сохрани́ душа́ моя́ свідíнія Твоя́ і возлюби́ я зíло.
168 Сохрани́х за́повіді Твоя́ і свідíнія Твоя́, я́ко всі пу́тіє мої́ пред Тобо́ю, Го́споди.
169 Да приближи́тся моли́тва моя́ пред Тя, Го́споди, по словесí Твоє́му вразуми́ м’я!
170 Да вни́дет проше́ніє моє́ пред Тя, Го́споди, по слове́сі Твоє́му ізба́ви м’я!
171 Отри́гнут устнí мої́ пíніє, єгда́ научи́ши м’я оправда́нієм Твої́м.
172 Провіща́єт язи́к мой слове́са Твоя́, я́ко вся за́повіді Твоя́ — пра́вда.
173 Бу́ди рука́ Твоя́ спасти́ м’я, я́ко за́повіді Твоя́ ізволи́х.
174 Вожделíх спасе́нія Твоє́го, Го́споди, і За́кон Твой — поуче́ніє моє́ єст.
175 Жи́ва бу́дет душа́ моя́ і восхва́лит Тя, і судби́ Твоя́ помо́гут мні.
176 Заблуди́х, я́ко овча́ поги́бшеє, взищи́ раба́ Твоє́го, я́ко за́повідій Твої́х не заби́х.
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
Алилу́я, алилу́я, алилу́я, сла́ва Тебí, Бо́же (три́жди).
Го́споди, поми́луй (три́жди).
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху, і ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
Трисвято́є і по О́тче наш. Тропарí покая́нні:
Отра́сши сон от о́чію і світи́лники єле́ом украси́, ду́ше, глас Сил Небе́сних прихо́дит, Жениха́ Христа́ повіда́єт во полу́нощі. Ду́ше! Потеци́ і понеси́ тала́нт со мно́гим прику́пом, да с А́нгели черто́га сподоби́шися.
Стих: Ду́ші їх во благи́х водворя́тся.
Хри́сте Бо́же наш, благолíпієм звíздним в но́щі не́бо украси́л єси́, мно́жеством же святи́х Апо́стол, Проро́к, Му́ченик, і Му́чениц, і Святи́телей, і Преподо́бних, і По́стников вселе́нную просвіти́л єси́. Тіх моли́твами поми́луй м’я, Ми́лостиве, і спаси́ ста́до Своє́ в огра́ді сей, Богоро́дици ра́ди.
Стих: Поко́й, Го́споди, ду́ші раб Свої́х.
Іде́же сія́єт світ Твой, іде́же ли́ци Святи́х водворя́ются, отню́дуже оти́де вся́коє воздиха́ніє і бо́лізнь, та́мо всели́ раби́ Своя́ от нас отше́дшия і многом’яте́жноє жи́тіє сíє оста́вльшия, отпусти́ їм вся́коє прегріше́ніє во́льноє і нево́льноє, во видíнії і невидíнії, Многоми́лостиве.
Сла́ва Отцу́, і Си́ну, і Свято́му Ду́ху.
Со Святи́ми поко́й, Хри́сте, ду́ші рабо́в Свої́х, іде́же ність бо́лізні, ні печа́ли, ні воздиха́нія, но жизнь безконе́чная.
І ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́м. Амíнь.
Тя Град і Приста́нище íмами, і Молитве́нницу благоприя́тну ко Ро́ждшемуся іс Тебе́ Бо́гу, Богоро́дице Безневíстная, вíрним Ти єси́ Спасе́ніє.
Го́споди, поми́луй (четирдеся́т).
Го́споди Ісу́се Хри́сте, Си́не Бо́жий, Тво́рче і Спаси́телю всіх! І́же суть вíрні, утверди́ їх, да бу́дут вірнíйшії того́. І́же неразумли́ві, Ти, Влади́ко, вразуми́ я. І́же суть пога́ни, обрати́ їх во Христіа́нство, да і тíї бу́дут бра́тія на́ша. І́же суть во темни́цах, іли́ в око́вах, іли́ в ну́жді, Ти, Го́споди, ізба́ви я от вся́кія печа́ли. І́же суть во пусти́нях, і в затво́рех, і в сто́лпіх, і в пеще́рах бра́тія на́ша, Ти, Го́споди, пода́жд їм крíпость ко по́двигу.
Поми́луй, Го́споди, правовíрнаго государя́ на́шего, царя́ і вели́каго кня́зя (ім’яре́к), і єго́ благовíрную цари́цу і велику́ю княги́ню (ім’яре́к), і благоро́дния ча́да.
Спаси́, Го́споди, і поми́луй Святíйших Патріа́рхов, і Преосвяще́нних Митрополи́тов, Архієпи́скопов і Єпи́скопов, Архима́ндритов, і Ігу́менов, і вес Свяще́нический і І́ноческий чин, і вся Правосла́вния Христіа́ни. Оби́тель сíю і про́чія оби́телі, і град сей, і про́чая гра́ди, вся́кую стра́ну, і вся су́щія в них лю́ди — ми́лостією Своє́ю.
Поми́луй і мене́, окая́ннаго раба́ Твоє́го, а́ще і многогрíшен єсм, но пра́вою вíрою раб Твой єсм, Го́споди.
Поми́луй, Го́споди, су́щих во недоста́точестві, озлобле́нних нището́ю, пода́жд їм бога́тую ми́лость си́лою Че́стнаго і Животворя́щаго Креста́ Твоє́го і свята́го тридне́внаго Воскресе́нія Твоє́го, і моле́нія ра́ди Пречи́стия Твоє́я Ма́тере, і святи́х Небе́сних Безпло́тних Сил: Михаї́ла і Гавриї́ла і про́чіїх, і свята́го сла́внаго Проро́ка і Предте́чі Крести́теля Іоа́на, і всіх Проро́к, і Апо́стол, і Му́ченик, і Святи́телей, і Преподо́бних Оте́ц, і Му́чениц, і Преподо́бних Жен, і святи́х Ісповíдник і Безсре́бренник, і святи́х Оте́ц трисо́т і осмна́десяти, íже в Нике́ї пе́рваго Собо́ра, і пору́чников на́шего покая́нія: Васи́лія Вели́каго, Григо́рія Богосло́ва і Іоа́на Златоу́стаго, і Нико́ли Чу́днаго, і святи́х Святи́телей Россíйских Чудотво́рцев: Петра́, Але́ксія, Іо́ни, і Фили́па, і свята́го Преподо́бнаго отца́ Феодо́сія, о́бщему жи́тію нача́лника, і святи́х Преподо́бних оте́ц на́ших Анто́нія і Феодо́сія, і про́чіїх Чудотво́рцев Пече́рских, обіща́вшихся моли́тися за́ ни, і всіх Святи́х от вíка Тебí благоугоди́вших.
Пом’яни́, Го́споди, ду́ші рабо́в Свої́х, правовíрних і благочести́вих царе́й і правосла́вних цари́ц, благовíрних князе́й і княги́нь, Святíйших Патріа́рхов, Преосвяще́нних Митрополи́тов, Архієпи́скопов, Єпи́скопов, Архима́ндритов і Ігу́менов, і весь Свяще́ннический і І́ноческий чин, і всіх сро́дников на́ших по пло́ти.
Поко́й, Го́споди, раби́ Своя́, вся Правосла́вния Христіа́ни, уме́ршія в гра́діх і в се́ліх, в пусти́нях, і на пу́тех, і на мо́рі, і на вся́ком мíсті, і всели́ їх в мíсті свíтлі, в мíсті зла́чні, в мíсті прохла́дні, в ли́ціх Святи́х, в огра́ді благодаре́нія, в жи́зні безконе́чній, во неізглагола́ннім і немерца́ющем свíті Лица́ Твоє́го. Я́ко Ти єси́ Воскресе́ніє і Поко́й усо́пшим рабо́м Твої́м, Хри́сте Бо́же наш, і Тебе́ сла́вим с Отце́м і со Святи́м Ду́хом, ни́ні, і при́сно, і во вíки віко́в. Амíнь.
Кафисма 16 | Зміст | Кафисма 18
